Prototype Citroen M35

Prototype Citroen M35
Toelichting Citroen M35
Citroen M35 te koop
Contact
FrançaisNederlandsEnglish (UK)
Homepage Citroen M35Citroen M35 on FacebookContact

Content of this page

Kijk hier voor historie, artikelen en naslagwerken

Kijk hier welke auto's gebouwd zijn en wat er over bekend is

Kijk hier wat er allemaal met M35's beleefd wordt

Hieronder een prachtig verhaal van Kees de Waard Wagner. Hoe kwam de eerste M35 in Nederland terecht.

“ Citroën Ami 8 coupé M 35 “


Het einde jaren ‘70


André Broedelet, de toenmalige eigenaar en Citroën dealer uit Maarssen en al mijn jarenlange gabber, was in die tijd een verwoed verzamelaar van allerhande Citroën moois. Er stonden op dat moment zo’n 8 wagens in zijn garage.
Ooit bracht de directeur van Citroën Nederland er een bezoek en dat had zijn gevolgen..!!

 

Toen het bedrijf 50 jaar bestond (zijn vader begon in 1927 en was toen de oudste dealer van ons land), werden André en zijn vader tijdens het Citroën jaarfeest in oktober 1977 in het Hilton van Amsterdamuitgenodigd. Ze kregen daar door de Heer Huigen een aan zijn verzameling ontbrekende Citroën Ami 8 Coupé M 35 aangeboden.
Alleen..! het aangebodene was daar niet aanwezig, hij moest hem wel zelf in Parijs gaan halen. Uiteraard was dat geen probleem , juist ja…op dat moment niet.

Het was de bedoeling dat hij hem inderdaad in het Hilton zou krijgen en dat dat niet was gelukt had een, bleek later, technische reden.
Samen met André zou ik de M 35 wel even ophalen… geen probleem.
Alle papieren die met het transport en de uitvoer naar Nederland geregeld moest worden lagen bij Citroën midden in Parijs ergens op kantoor.

Citroën Parijs was al weken met het transport naar Nederland met deze auto bezig. Maar het transport kon geen doorgang vinden omdat ze de geheel plat op de grond liggende Ami M 35 niet op de autotrailer van Transport Voitures konden krijgen. Ook het personeel van de Citroën opslag in Trappes wisten niet waarom deze wagen op de grond lag en ook niet dat deze Citroën hydraulische vering had.

Wij natuurlijk wel. Het werd echter een reis met heel veel hindernissen. De voorbereidingen werden getroffen, we waren in het bezit van een Hanomag met meubelbak waarin al diverse Citroëns en Panhards uit Frankrijk waren opgehaald, ruimte genoeg. Onze opdracht is de Citroën moet omhoog, hoe dan ook.

Er gaat een accu mee, liters hydraulische olie, motor olie, een sleepkabel, een krik, houten blokken, touw, wielen, gereedschap in de vorm van een ratel en slingertje waar we de hydraulische pomp mee kunnen draaien als de auto niet te rollen zou zijn.

Om 3 uur in de nacht van donderdag 23 februari 1978 rijden we met de Hanomag naar Parijs en halen daar bij Citroën alle benodigde papieren op, er gaat een Fransman mee die ons zal wijzen waar de auto staat. Met z’n drieën voor in de Hanomag vind hij het ‘s morgens al nodig om ons op “Ricard” te trakteren en we stoppen bij een café. Zijn… café blijkt later, want iedereen moest weten dat hij deze Nederlanders de weg moet wijzen.

Vervolgens komen we aan op een groot opslag terrein in Trappes en vanaf de ingang zien wij de M35 al staan, zo te zien staat hij daar al een hele… tijd.
De aanwezigen zeggen dat de Citroën op de grond ligt en ook niet in de Hanomag geladen kan worden, geen probleem zeggen wij op zijn Hollands.

We rijden verder naar de M35, openen de deur en de motorkap, we doen LHM olie in het reservoir, controleren de motorolie. Verbaasd volgt iedereen onze verrichtingen. Onder de kap trek ik de pook in de versnelling en ga tegen de auto aan duwen en ja hoor…ik zie… de motor zit los. Dat scheelt een hoop werk… let maar op, weer uit de versnelling druk ik de auto naar achteren.

Ik doe de sleuteltjes in het contact (stuurslot) en zet binnen de wagen in zijn hoogste stand en weer in zijn 2e versnelling. We maken de Hanomag en de M35 met de sleepkabel aan elkaar vast, en slepen hem stapvoets over het terrein, de Fransen zagen water branden toen ze even verderop de wagen in zijn hoogste stand zagen staan, en sloegen zich voor de kop dat ze daar zelf niet op waren gekomen. Met de lier werd de M35 de meubelbak in getrokken en goed vastgezet, het rolluik naar beneden en rijden maar, richting huis.

Bij grens aangekomen zouden we een rustige overgang nemen, die van Halluin naast de grote overgang, maar dat was bleek later geen goede keus. Hier aangekomen kwamen we er niet overheen omdat er van de papieren niets klopte alle data zoals van de T2 waren verlopen en er was geen origineel Carte Grise bij, met de fotokopie hiervan namen ze geen genoegen.

We werden beschuldigd van het illegaal over de grens willen brengen van een auto waar geen geldige papieren bij waren. Samen werden we gearresteerd en door de politie in een Renaultje vier afgevoerd naar de grens verderop in Menen.

Na een lange tijd wachten in het arrestantenverblijf werd proces verbaal opgemaakt en we konden mooi dokken. Ook zouden we onze M 35 niet mee krijgen werd ons gezegd, deze moest worden uitgeladen en zou aan de ketting worden gelegd achter het hek bij de douane, dus wij weer in de Renault en naar de andere grens om de Hanomag op te halen. De Hanomag mochten we houden om naar huis te rijden en we moesten maar terug komen om alle papieren weer opnieuw in orde te brengen. Terug gaan dat deden we twee weken later, weer vroeg weg en uit voorzorg met een zak geld.

Met Citroën in Parijs werd afgesproken dat zij er voor zouden zorgen dat het orginele Carte Gris bij een bepaalde transporteur waar zijn mee werkten op kantoor zou liggen. lk weet niet of je wel eens iets met een Fransman hebt afgesproken? Je begrijpt het, de Carte Grise was nergens afgegeven, we waren zo gezegd voor Jan L… naar de grens gereden, dus maar weer terug naar huis.

Weer contact met Parijs, en ja hoor… het lag daar nog in een bureaula, nu werd afgesproken dat we eerst het kenteken in Maarssen moesten hebben voordat we weer richting Frankrijk zouden reizen. Ook hier ging weer enige tijd overheen, maar op een gegeven moment hadden we dan toch het originele Carte Grise in ons bezit.

Dus weer vroeg op, en wederom naar Menen, eindelijk werden alle papieren in orde gebracht en ging voor ons het hek open, ook toen lag de Ami 8 Coupé geheel plat op de grond en het sleep ritueel moest daar weer verandering in brengen, hoog op zijn poten werd hij weer in de Hanomag gelierd. Aan het eind van de middag, inmiddels is het eind maart, staat dan toch de Ami 8 Coupé M35 in de garage in Maarssen.

Mijn nieuwsgierigheid was groot maar op zaterdag 15 April had ik pas de gelegenheid om me over de technische kant van deze unieke auto te buigen.
Er werd een nieuwe accu gemonteerd, de carburateur schoongemaakt, de bougies gereinigd, alle vloeistoffen gecontroleerd. Zonder de bougies laat ik de motor op de startmotor een tijdje ronddraaien om de oliekanalen te vullen, ik doe er nieuwe benzine in en na twee uur sleutelen het moment van het starten.

Hij slaat direct aan en het geweldige rotatie geluid komt tot ons en de wagen schiet wederom in zijn hoogste stand. Dan het moment van rijden nadat we de groene platen hadden gemonteerd. Ik kan wel zeggen, het werd een aangename zaterdagmiddag en we waren direct alle narigheid van de weken ervoor vergeten.

Niet veel later werd de Ami M 35 op Nederlands kenteken gezet, zonder enig probleem. Lange tijd is er mee gereden en we hadden toen zeer veel bekijks, ook is de M35 nog een keer overgespoten en voorzien van wielen van een Ami Super. In de verzameling kon Citroën nummer 9 in de rij worden aangesloten. Aangestoken door het rotatie virus zou ik later nog op zoek gaan naar de in de verzameling nog ontbrekende… “ GS Birotor “.

 

Kees de Waard Wagner.